17 Ocak 2015 Cumartesi

SARHOŞ VE MÜEZZİN

DİNİ HİKAYELER

Sarhoş'un biri, şarabın tesiriyle bir camiye
 girer ve dua etmeye başlar:


- Yarabbi! Beni Cennetine koy, bana köşklerini
ver, bana kevseri ver, bana hürilerine ver... 
Bu yakarmaları işiten müezzin, sarhoşun 
yakasından tutarak: 
- Ey akıldan, dinden gafil, senin camide işin 
ne? Sen ne yaptın ki, Allah'tan hem de bu sarhoş 
halinle dilyorsun? Hiç yakışıyormu? 
Sarhoş bu sözleri işitince başlar ağlamaya ve: 
- Müezzin efendi, müezzin efendi... ben sarhoşum, yakamdan elini çek, bana ilişme, 
dokunma bana, incitme beni, kırma kalbimi. Unutma, bilmiyorsan bil. Cenab-ı Hakk'ın 
rahmetinden lütfundan günahkar kullarıda ümitlenir. Benim sana sözüm yok, ben senden 
mi isityorum. Tevbe kapısı açıktır. En büyük yardımcı Allah'dır.   öyle lütuf sahibidirki, 
O'nun lütfunun, rahmetinin büyüklüğü yanında kendi günahımı büyük görmeye utanıyor,
 günahıma büyüklük veremiyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder